Sko ég sagði það!

Iss, ég gef frat í myndasögublogg þar sem fleiri en ein mynd birtast. Eða það gerir bloggerinn minn a.m.k. Ég ætla að prófa að vera sammála honum og sjá hversu mikið það lagi samskipti okkar.

Skólinn er sætur og góður. Ég hef komist að því að mér er óeðlilega vel við kennarana mína. Svona miðað við venjulegan nemanda. Mér finnst allir svo skemmtilegir og sniðugir. Ég sakna Pálínu ensku kennara til dæmis mikið og uppveðrast öll ef ég sé hanan á ganginum. Hún er sæt og góð. Ég ætla að láta það nægja að lofa einn kennara. Ekki fleiri en einn bloggi. Annars verð ég kannski uppnefnd kennarasleikja. Það er ekki töff. Það er heldur ekki töff að bera á sig sólarvörn. Að því komst ég í útskirftarferðinni. Þar þótti bara töff að bera á
sig steikarolíu og bjór. Eða svo sagði mér leðurkonan hún Herdís. Hún á kærasta. Úúú...

Þetta er Elísa. Hún er á lausu: Hún vann með mér á Bækistöð 4. Í Breiðholti. Þegar ég fékk þá vinnu sá ég fram á hardcore þakaviðgerðir í slæmum félagsskap í tíu tíma. Svo kom á daginn að Breiðhyltingar kunna ekki að beygja og ég var í ÞÖKUviðgerðum, grasþökuviðgerðum. Ég fækk sumsé borgaða tíu tíma fyrir að vinna í þrjá og fíflast í sjö við heimsins skemmtilegustu stelpur. Elísa er sumsé ein af þeim. Og þar sem vinir eru víst gull og gamlir vinir gulli betri. Þá er Elísa samt bara gull því hún er ekki gömul.

Meira á morgun eða hinn. Í alvöru.

Fordómafrasi dagsins: Ég hata þegar feitt fólk reynir að klappa -Elísa

Blogger er mér ekki hliðhollur
Ég ætla samt að halda áfram að reyna setja myndasögubloggið inn. Ekki því það er skemmtilegt heldur því ég er svo þrjósk.

Ég týndi lyklunum mínum og varalit áðan. Nú verð ég ekki bara ljót heldur líka heimilislaus.