Ég er ein heima. Ég má ekki fara út. En þó er það ekki þannig að ég sé í straffi, ég er heldur aldrei óþekk.... bara frek og leiðinleg. Ég er að passa. Nú hnussa kannski nokkrir og finnst ég vera vanþakklát að kunna ekki að meta það að fá að passa lítið sætt kríli um jólin en svo er það ekki. Ég er að passa svínbleikt flikki sem getur á engan hátt verið fyndið eða skemmtilegt, það þagar bara og verður í mesta lagi sætt, en þó ekki í útliti heldur á bragðið.... nú eru kannski einhverjir farnir að kannast við lýsinguna og spurja: ,,er þetta Íris eða herdís ?" eða ,, ekki getur þetta verið Nökkvi?". Svarið er nei. Ég er nefninlega hangikjötspössunarpía! Það er nefninlega þannig að hann pabbi minn þarf að hafa allt fullkomið. Til dæmis fer alveg rosalega í taugarnar á pabba ef ég sker ekki egg langsum svo rauðan dreifist betur eða ef ég sker tómata í sneiðar en ekki báta sem honum finnst halda ferskleikanum betur! En í dag ætluðu hann og mamma í heimsókn til vinafólks síns og ég ætlaði þá bara að spurja eftir Írisi eða e-m jafnvel Evu en það skiptir engu því hugmyndin mín var felld áður en ég bar hana fram.

smá samtal:

mamma: Gæi minn ætlar þú ekki að horfa á boltann hjá Lelló meðan ég og magga skreppum í göngutúr?
pabbi: en hver á þá að passa hangikjötið ?
mamma: nú auðvitað Saga
ég: ha? passa hvað ?
pabbi: nú hangikjötið auðvitað!
ég : passa það frá hverjum?
pabbi: nú frá ofsuðu!

Svo nú stend ég vörð um hangikjötið sem ég hef skírt Manga og geri mitt besta til að forða því frá ferlíkinu henni Ofsuðu. Það er nefninlega þannig að ef þú stendur lengi yfir potti sem gýs hangikjötsgufu verður maður dálítið klikk! Gott dæmi um það eru pýþíurnar á Grikklandi en þær störfuðu í véfréttinni í hofi Apollons en í sögubókinni minni er sagt að nútímamönnum þyki líklegast að svælan sem pýþíurnar önduðu að sér hafi ekki verið rotnunargufur af slöngunni sem apollon drap heldur eitruð lofttegund vegna eldvirkni á þessum slóðum. Þessir ,,nútímamenn" sem voru uppi þegar sögubókin var skrifuð eru ekki lengur taldir til nútímamanna vegna elli sögubókarinnar og því er þeim ekki trúandi fyrir neinu því auðvitað voru þetta ekki eitraðar lofttegundir sem risu úr iðjum jarðar heldur hangiketsgufa eins og sannað hefur verið! Nú þá munu víst einhverjur fávísir spyrja sem svo: ,,Kjánaprik Saga! Hver var eiginlega að sjóða hangikjöt inni í jörðinni?". Þá minni ég ykkur á að á þessum tíma þ.e. þegar véfréttin var uppi var fullt af óskapnaði sem gekk um óáreittur þar til honum var hent í Hadesarheima þar á meðal títanar og klýklópar. En hjá þeim var hangikjöt í háveigum haft enda nýtt á markaðnum. Svo oftar en ekki buðu þeir til mikillar veislu þar sem hangikjöt var soðið og ef þeir voru heppnir feykti Tantalos til þeim nokkrum ávöxtum sem voru gjarnan hafðir sem eftirréttir eða matur miklli hangikjötslotna! Vegna umræddar hangiketssturlunar hef ég samið gagaraljóð til hans Manga míns sem ég ætla að flytja:

Mangi galpína, gæðablóð,
gallalausi vinur.
Heimasætan orðin óð
við kjötstykki stynur

Mangi meyri blíðlyndi
mjúka feita flikki.
Á mig skellur þunglyndi,
hræðsla þó ég klikki.

Einu sinni var Skoti sem var úti í skoti
þá kom annar Skoti og skaut hann með skoti
þá kom annar Skoti sem sagði við Skotann:
hvaða andskotans Skoti hefur skotið þennan Skota
þá sagði Skotinn sem hafði skotið Skotann:
ég er Skotinn sem skaut Skotann í skotinu með skoti !

Gleðilega hátíð !

Núna er langri og strangri próftörn næstum lokið. Ohh ég get ekki beðið eftir að vakna laus við kvíðahnút í maganum en hnútaleysið stendur varla lengi þar sem ég þarf að kaupa fjöldan allan af jólagjöfum. en jæjja.....

Þegar ég vakna fyrir próf þá er ég óhemju kvíðin og þess vegna drekk ég te í miklu magni. Þessari taumlausu tedrykkju fylgir því svo auðvitað að ég þarf að pissa á einhverjum tímapunkti og sá tímapunktur er yfirleitt kringum 10:05 en svo óheppilega vill til að þá er ég einmitt í miðri próftöku. Fyrst um sinn held ég í mér en þegar ég er hætt að hugsa skýrt, eflaust vegna þess að pissublaðran er farin að þjarma óþægilega að einhverrri mikilvægari heilataug sem liggur við mittisstað, þá rétti ég upp hend og bið vinsamlegast um að fá að nota salernið. Kennarar gera sér mismikla grein fyrir hversu mikilvæg þessi pissuferð er fyrir mig og því getur tíminn sem líður eftir að ég bið þá og þangað til að þeir aðhafist eitthvað verið mismunandi en gefum okkur svona 5 mín þ.e. líka þangað til háttvirt salernisfylgja kemur og sækir mig. Venjulega hefur þetta gengið ansi snuðrulaust fyrir sig þ.e. ég og salernisfylgjan verðum samferða inn á klósettirð en þar skiljast leiðir og ég fer ein inn á básinn eins og eðlilegt er. Svo ég haldi nú minni úrkynjuðu frásögn áfram þá var síðastliðinn mánudagur ekkert tilvalinn fyrir eðlilega prófklósettferð. Ég hafði haldið í mér ansi lengi í miðju stærðfræðiprófi og var nú hætt að geta hugsað skýrt og var því sótt handa mér eitt stykki salernisfylgja og í þetta skipti hét hún umsjónarkvenkynskennari ja ég fór svona smá hjá mér en ekkert alvarlega en stuttu seinna átti ég eftir að fá áfall. Það var nefninlega þannig mál með vexti að þessi óvenjulega umsjónarkvenkynssalernisfylgja vildi ekki leifa mér að fara einsamalli inn á básinn! ,,Ha? Ehh, ó..... ok " sagði ég hvumsa og þar sem mér var alveg gríðalega mikið mál (hafði eflaust klárað heilan tepott) þá gat ég ekkert annað en samþykkt þetta. Ég reyndi því mitt besta við að pissa eðlilega með hana standandi yfir mér. Arr hvað ég fyllist miklum viðbjóði við þessa endurminningu. En svo fór ég bara aftur í stærðfræðipróf og reyndi að láta eins og þetta hefði aldrei gerst og ef þetta hefði þó gerst þá gerði hún þetta bara vegna þess að skólareglurnar kváðu svo en mér gekk illa að hugsa jákvætt eftir þetta svo frá 10:10 - 10:25 hugsaði ég aðeins stíft um nýliðinn atburð. En næsta dag í enskuprófinu (en það ku einmitt vera fagið sem þessi úrættaða salernisfylgja kenndi) þurfti ég nauðsynlegast hjálparhönd og þó að mér væri ekki vel við það þá bað hana nú samt um að rétta mér hana. Reif hún þá af sér hendina og dinglaði henni ótt og títt framan í mig meðan hún framkallaði pissuhljóð með munninum... nei það gerði hún ekki, hún hjálpaði mér en síðan beygði hún sig niður og hvíslaði: ,,hvernig ertu eftir gærdaginn ?" svo roðnaði hún afskaplega eins og hún skammaðist sín fyrir ófyrigefanlega hegðun sína svo fór hún og ég sat eftir í losti. Því að segja þetta við mig í miðju prófi og roðna svo eins og hún blygðaðist sín fyllti mig viðurstyggð. Ég hafði jú farið tvisvar sinnum á klósettið og alltaf ein inn á básinn umrædda og eingin salernisfylgja önnur en hún hafði neitt á móti því . Þannig að augljóslega kváðu skólareglur ekki um að salernisfylgjur ættu að góna á ungmenni í hægðum sínum. Þó ekki hefði verið um hægðir að ræða var ég samt alveg jafnörg og nú á ég aldrei eftir að geta umgengist þennan kennara eðlilega og hef jafnframt ekki farið á klósettið í miðju prófi síðan!

Já nú hef ég sagt umheiminum frá því hvernig mér var misboðið gróflega seinasta mánudag og vonast því til að fá smá huggun en hana getið þér veitt mér m.a. með því að leggja sirkað 1000 kr. inn á bankareikninginn min: 50013206835 en allur ágóði á eftir að renna í sálfræðikostnað eftir umrætt atvik. Nei ekki gera það því þetta er ekki bankareikningurinn minn og ekki vil ég að þessar fjárflúgur sem þið ætluðuð að senda mér fari til einhvers síngjarns manns t.d. einhverjum sem var að skammta sér 2030 þúsund króna launahækkun og kallar sig jafnframt fulltrúa almúgans. En nú ætla ég að fara í bakaríið og kaupa mér kanilstráðan kuðung eða út í búð að versla snúð eins og maðurinn sagði þannig að hittumst heil.